Naprawa dachu – obliczenia śladu węglowego: uszkodzenia spowodowane wilgocią mają znaczący szkodliwy wpływ na środowisko

Branża budowlana ma znaczący udział w emisji dwutlenku węgla. Oceniono emisję dwutlenku węgla podczas napraw uszkodzeń spowodowanych wilgocią dla trzech różnych powierzchni dachowych o różnej wielkości. Z obliczeń wynika, że ​​uszkodzenia spowodowane wilgocią i ich naprawy powodują emisję znacznych ilości dwutlenku węgla. Z tego powodu uwzględnienie ryzyka szkód spowodowanych wilgocią i podjęcie środków zapobiegawczych powinno być istotnym elementem przyjaznego dla środowiska budownictwa i konserwacji budynków.

Branża budowlana odpowiada za znaczną część globalnej emisji dwutlenku węgla. Według szacunków budowa i utrzymanie budynków przyczyniają się do prawie 40% światowej emisji dwutlenku węgla związanej z energią ( IEA )​​ ( UNEP – Program Środowiskowy ONZ ). Z tego powodu zarówno branża budowlana, jak i prawodawcy podjęli kroki mające na celu zmniejszenie śladu węglowego budownictwa ( IEA ).

Według Andenæsa, Kvande i Bohne (2020) częstliwość występowania wad konstrukcyjnych i uszkodzeń spowodowanych wilgocią z różnych przyczyn jest niedoceniana w ocenie śladu węglowego budynków. Andenæs, Kvande i Bohne (2020) argumentują, że niedocenianie ryzyka szkód spowodowanych wilgocią w obliczeniach emisji dwutlenku węgla prowadzi do jednostronnego spojrzenia na budownictwo przyjazne dla środowiska i że rzeczywista emisja dwutlenku węgla związana z budynkami będzie znacznie wyższa.

W artykule dokonano oceny wpływu uszkodzeń zawilgoconych dachu na emisję dwutlenku węgla dla trzech hipotetycznych powierzchni dachowych o różnej wielkości (100, 200 i 1000 m²) na dachu pokrytym bitumem o łącznej powierzchni 2000 m². Emisje powstają, gdy konieczna jest wymiana powierzchni dachowych. Obliczenia pokazują, że ślad węglowy uszkodzeń i napraw spowodowanych wilgocią jest znaczący. Na przykład emisja powstająca w wyniku naprawy dachu o powierzchni 1000 m² odpowiada ponad pięciu podróżom samochodem dookoła świata. Wyniki podkreślają, że rozpoznanie ryzyka szkód spowodowanych wilgocią oraz wdrożenie środków i produktów zapobiegawczych powinno stanowić istotny element przyjaznego dla środowiska budownictwa i konserwacji budynków.

Jak obliczono całkowitą emisję szkód spowodowanych wilgocią dachu

Ramboll Finland Oy wykonał obliczenia w imieniu VILPE ​​Oy. Wyniki obliczono dla trzech różnych wielkości powierzchni naprawy dachów płaskich: 100, 200 i 1000 m². Naprawa obejmuje wyburzenie starej konstrukcji, montaż nowej i użycie materiałów. Zastosowane konstrukcje dachowe obejmowały pokrycie bitumiczne, izolację termiczną ryflowaną, paroizolację i płytę TT. Ocenę przeprowadzono przy użyciu oprogramowania OneClickLCA, a dane dotyczące emisji materiałów oparto na konserwatywnych wartościach z fińskiej bazy danych emisji CO2data.fi. Zakłada się, że naprawa nie zmienia częstotliwości wymiany wyrobów budowlanych w trakcie cyklu życia budynku. Działania naprawcze nie mają również wpływu na operacyjne zużycie energii przez budynek.

W obliczeniach uwzględniono następujące źródła emisji dwutlenku węgla:

  • Produkcja wyrobów budowlanych. W budownictwie naprawczym faza wytwarzania produktów obejmuje części budynku, które są zaangażowane w obszar naprawy, tj. Części budynku i terenu, które są naprawiane. W tym przypadku przyjmuje się, że naprawa sięga do górnej powierzchni połaci dachowej.
  • Transport na miejsce pracy. Dla każdego produktu oszacowano wpływ transportu na ślad węglowy, korzystając z domyślnych odległości transportu podanych w programie obliczeniowym.
  • Działania w miejscu pracy. W ramach działań na placu budowy oszacowano nadwyżki materiałowe i odpady powstałe na placu budowy w oparciu o wartości domyślne narzędzia obliczeniowego. Ze względu na brak wiarygodnych danych bazowych nie uwzględniono emisji wynikających ze zużycia energii w miejscu pracy.
  • Rozbiórka dachu i utylizacja materiałów budowlanych. Faza wycofania z eksploatacji w tym kontekście odnosi się do rozbiórki starej konstrukcji pokrycia dachowego i postępowania z odpadami rozbiórkowymi, co ma miejsce przed naprawą. Transport w fazie wycofania z eksploatacji oszacowano przy użyciu przyjętych rodzajów transportu i odległości, wykorzystując dane dotyczące emisji jednostkowej z bazy danych emisji budowlanych. Emisje z gospodarki odpadami i ostatecznego unieszkodliwiania oparto na jednostkowych wartościach emisji z procesów gospodarki odpadami i ostatecznego unieszkodliwiania w bazie danych emisji według rodzaju materiału.

Znaczący ślad węglowy wynikający z napraw uszkodzeń spowodowanych wilgocią

Ślad węglowy napraw dachów przedstawiono jako całkowity wpływ napraw na klimat (w kilogramach ekwiwalentu dwutlenku węgla, kgCO2e) (patrz tabela 1). Naprawy nieszczelnych dachów powodują znaczną emisję gazów cieplarnianych. Skalę wyników można zrozumieć porównując je z emisjami samochodów. Naprawa o powierzchni 100 m² powoduje wyemitowanie 5332,4 kg CO2e, co odpowiada przejechaniu samochodem około 21 300 kilometrów, mniej więcej w połowie drogi dookoła Ziemi. Naprawa o powierzchni 200 m² powoduje wyemitowanie 10 664,8 kg CO2e, co odpowiada przejechaniu samochodem około 42 600 kilometrów, czyli więcej niż obwód Ziemi. Naprawa o powierzchni 1000 m² generuje 53 324 kg CO2e, co można porównać do przejechania samochodem około 213 300 kilometrów, co stanowi więcej niż pięć podróży dookoła świata. świata.

Ponieważ zastosowana metoda obliczeniowa wyraża jednostkę w postaci ekwiwalentu dwutlenku węgla na ogrzany metr kwadratowy netto budynku i na rok cyklu życia budynku (50 lat), wyniki przedstawiono również w tej jednostce (patrz tabela 2). Ogrzewaną powierzchnię netto budynku określono na 2000 m². Innymi słowy, w przypadku najbardziej rozległego remontu może to dotyczyć na przykład dwupiętrowego budynku o powierzchni 1000 m² na piętro, w którym wymieniany jest cały dach. Wymiana oznaczałaby dodatkowe roczne obciążenie śladu węglowego budynku w wysokości 0,53 kgCO2e/m². To dodatkowe obciążenie ma istotne znaczenie dla rzeczywistego śladu węglowego budynku i gdyby na etapie planowania uwzględnić emisję spowodowaną naprawami dachu, oznaczałoby to, że emisję należy zmniejszyć lub w inny sposób skompensować w projekcie, aby osiągnąć pożądaną wartość graniczną. Skalę wyników można zrozumieć na przykład porównując je z limitem śladu węglowego ustalonym przez Miasto Helsinki dla nowych budynków mieszkalnych. Limit ten wynosi 16,0 kgCO2e/m²/rok.

Zapobieganie uszkodzeniom spowodowanym wilgocią jest ważnym elementem niskoemisyjnej konstrukcji i konserwacji

Wyniki wskazują, że uszkodzenie spowodowane wilgocią na powierzchni dachu o powierzchni 100 m² lub większej powoduje znaczną emisję dwutlenku węgla, przy czym największy wpływ ma produkcja produktu. Biorąc pod uwagę wysokie ryzyko szkód spowodowanych wilgocią i znaczne emisje powstające w wyniku napraw, środki zapobiegawcze i produkty zapobiegające uszkodzeniom spowodowanym wilgocią powinny stanowić istotną część przyjaznych dla środowiska praktyk budowlanych i konserwacji budynków.

VILPE ​​Sense to system opracowany przez VILPE ​​Oy w celu zapobiegania uszkodzeniom spowodowanym wilgocią. VILPE ​​Sense monitoruje stan konstrukcji w czasie rzeczywistym i ostrzega użytkowników o podwyższonym poziomie wilgoci. Dzięki VILPE ​​Sense możliwe jest zajęcie się problemami wilgoci na wczesnym etapie, zapobiegając przekształceniu się drobnych problemów w duże, kosztowne i szkodliwe dla środowiska. Rodzina produktów VILPE ​​Sense obejmuje detektory nieszczelności, wykrywające nieszczelności nawet na większych dachach. Uszkodzenia spowodowane wilgocią mogą również wystąpić, gdy z różnych powodów konstrukcje nie są wystarczająco wentylowane. System kontroli wilgotności VILPE ​​Sense został zaprojektowany, aby zapobiegać uszkodzeniom spowodowanym wilgocią przez warunki środowiskowe. System reaguje na nadmierną wilgoć w konstrukcjach i w razie potrzeby wspomaga wentylację. System kontroli wilgotności VILPE ​​Sense nadaje się zarówno do dachów, jak i przestrzeni podpiwniczenia we wszystkich typach budynków.

Słowniczek:

  • Ślad węglowy odnosi się do całkowitej ilości emisji gazów cieplarnianych, bezpośrednio i pośrednio spowodowanych przez konkretny produkt, usługę, organizację lub działalność. Zwykle mierzy się go w ekwiwalentach dwutlenku węgla (CO2e), co pozwala na porównanie wpływu różnych gazów cieplarnianych.
  • Węglowy ślad dłoni opisuje działania lub innowacje, które zmniejszają emisję gazów cieplarnianych lub pochłaniają węgiel z atmosfery. Może to być związane z wykorzystaniem energii odnawialnej, poprawą efektywności materiałowej, sekwestracją dwutlenku węgla w lasach lub produktami, które działają jako pochłaniacze dwutlenku węgla. Koncepcja węglowego odcisku dłoni podkreśla pozytywny wpływ na klimat; innymi słowy, ile emisji gazów cieplarnianych można uniknąć lub usunąć w wyniku określonego działania lub produktu.
  • Oprogramowanie OneClickLCA umożliwia ocenę cyklu życia (LCA) i deklaracje środowiskowe produktu (EPD) w sektorze budowlanym i produkcyjnym. Użytkownicy mogą obliczać wpływ projektów budowlanych i procesów produkcyjnych na środowisko. OneClickLCA jest używany w ponad 170 krajach.
  • Fińska baza danych o emisjach CO2data.fi zawiera informacje na temat wpływu produktów i usług budowlanych na klimat w Finlandii. Usługa jest świadczona przez Fiński Instytut Środowiska (SYKE) i jest otwarta i bezpłatna dla wszystkich użytkowników. Baza danych zawiera informacje na temat śladu węglowego i śladu węglowego produktów budowlanych, efektywności materiałowej i możliwości recyklingu. Pomaga to w standaryzacji obliczeń emisji gazów cieplarnianych w całym cyklu życia budynku i ułatwia planowanie budownictwa niskoemisyjnego.

Artykuł opiera się na raporcie obliczeniowym firmy Ramboll Oy, który jest dostępny w całości na żądanie. Prosimy o kontakt pod adresem sales@vilpe.com.